Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963 και είναι Δικηγόρος. Είναι πρώην Υπουργός Υγείας(2009-2010), Aν. Υπουργός Εξωτερικών για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις(2010-2012)και Βουλευτής Β΄ Αθήνας (2007-2012). Διετέλεσε επίσης Ευρωβουλευτής(2004-2007) και Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ(2005-2006). Παραιτήθηκε από την κυβέρνηση Παπαδήμου στις 10-2-2012 γιατί διαφώνησε με το δεύτερο Μνημόνιο, το οποίο καταψήφισε στη Βουλή και διεγράφη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Την 1η Νοεμβρίου 2012 αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ με επιστολή της προς τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο λόγω διαφωνίας της με τα νέα μέτρα και τη συνολική πολιτική κατεύθυνση του κόμματος. Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Κατάγεται από την Κεφαλλονιά και τη Μεσσηνία. Είναι δικηγόρος. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Δημόσιο-Συνταγματικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I). Από τα μαθητικά της κιόλας χρόνια ασχολήθηκε ενεργά με τα κοινά. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της υπήρξε ενεργό μέλος της ΠΑΣΠ και της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ (1980-1985) και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου των φοιτητών της Νομικής (1982-1983). Ως μέλος του Γραφείου Διεθνών Σχέσεων της Επιτροπής Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ, είχε την ευκαιρία να εκπροσωπήσει το Κίνημα σε πλήθος διεθνών διοργανώσεων (1983-1985) Το 1986 ξεκίνησε να εργάζεται ως Επιστημονικός Συνεργάτης της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενώ στα επόμενα χρόνια, ο Ανδρέας Παπανδρέου την εμπιστεύτηκε για τη θέση του Εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ στο Προεδρείο της Ένωσης Ευρωπαϊκών Σοσιαλιστικών Κομμάτων (1989-1991) και στην Σοσιαλιστική Διεθνή (1990-1992). Από το 1991 έως το 1995 εργάστηκε ως μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στη συνέχεια ορίστηκε Αναπληρώτρια Διευθύντρια του γραφείου του Έλληνα Επιτρόπου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες (1995-1999) Από το 2002 έως τις εκλογές του Μαρτίου του 2004, διετέλεσε Γενική Γραμματέας Εμπορίου του Υπουργείου Ανάπτυξης. Από τη θέση αυτή εργάστηκε για την στήριξη των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, την ενίσχυση της εποπτείας και τη διαφάνεια των τιμών στην αγορά, την ένταξη του εμπορίου στα Ευρωπαϊκά προγράμματα, το σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο των Λαϊκών Αγορών και την ενίσχυση της προστασίας των καταναλωτών. Είχε την ευθύνη του συντονισμού των πολιτικών του Υπουργείου Ανάπτυξης στην Ελληνική Προεδρία στην Ε.Ε. το 2003. Στη μακρά κομματική της διαδρομή, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου διετέλεσε, επίσης, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ (1994-2005) και του Εθνικού Συμβουλίου (2005-2012), μέλος του Τομέα Διεθνών Σχέσεων (1985-1999) και αναπληρώτρια Γραμματέας του Τομέα Αυτοδιοίκησης του Κινήματος (1999-2005). Στις Ευρωεκλογές του 2004 εκλέχτηκε Ευρωβουλευτής και ανέλαβε επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο . Συμμετείχε στις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές Προϋπολογισμού, Ελέγχου Προϋπολογισμού, Ενέργειας- Βιομηχανίας και Έρευνας και στην Ειδική Επιτροπή για τις Νέες Δημοσιονομικές Προοπτικές της Ε.Ε. Ήταν εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της Έκθεσης για την Απαλλαγή της οικονομικής χρήσης 2003 της Ε.Ε. και εισηγήτρια της χρηματοδότησης του 7ου Προγράμματος Πλαίσιο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης της Ε.Ε. Στις 16 Μαρτίου του 2005, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου εξελέγη ως η πρώτη γυναίκα Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και παρέμεινε σε αυτήν τη θέση μέχρι το Δεκέμβριο του 2006. Ως Γραμματέας, εργάστηκε μεθοδικά για την πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ την περίοδο της αντιπολίτευσης και για τη μάχη των Δημοτικών και Νομαρχιακών Εκλογών τον Οκτώβρη του 2006. Το Δεκέμβριο του 2006, το Εθνικό Συμβούλιο, αναγνωρίζοντας το έργο και την προσφορά της, την εξέλεξε πρώτη σε ψήφους στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Ως μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, είχε την ευθύνη διοργάνωσης του Προγραμματικού Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, το Μάιο του 2007. Στις 16 Σεπτεμβρίου 2007 εκλέχθηκε για πρώτη φορά Βουλευτής στη Β΄ Αθήνας. Στις 25 Νοεμβρίου 2007 και μέχρι τη διεξαγωγή του 8ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ (13-16 Μαρτίου 2008), ορίσθηκε μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου (ΚΟΕΣ), εισηγήτρια για το νέο Καταστατικό του Κινήματος και μέλος του Πολιτικού Συντονιστικού Οργάνου του ΠΑΣΟΚ υπεύθυνη για την Κοινωνική Πολιτική. Στις 21 Μαρτίου 2008, στην 1η Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου μετά το 8ο Συνέδριο του Κινήματος, επανεκλέχτηκε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και ορίσθηκε υπεύθυνη για το Κυβερνητικό Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Στις 4 Οκτωβρίου 2009 επανεκλέχθηκε Βουλευτής Β’ Αθήνας του ΠΑΣΟΚ. Από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2010 διετέλεσε Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Ως Υπουργός Υγείας (2009-2010) εργάστηκε για την αναβάθμιση και την κατοχύρωση του ΕΣΥ: Για την αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας για όλους τους πολίτες, με ειδική μέριμνα για τις υποβαθμισμένες περιοχές και τα νησιά Καθιέρωσε την Ολοήμερη λειτουργία των Νοσοκομείων Θέσπισε κίνητρα για την παρουσία γιατρών στα νησιά και τις απομακρυσμένες περιοχές Άνοιξε 84 κρεβάτια Μονάδων Εντατικής Θεραπείας Καθιέρωσε το θεσμό του εθελοντισμού στο ΕΣΥ Απλούστευσε και επιτάχυνε μέσω ΑΣΕΠ την διαδικασία πρόσληψης νοσηλευτικού προσωπικού Για την κατοχύρωση του δημόσιου συμφέροντος στην υγεία, μέσα από τον εξορθολογισμό, τη διαφάνεια και τον έλεγχο στη λειτουργία του ΕΣΥ Θέσπισε το Ηλεκτρονικό Παρατηρητήριο Τιμών για την προμήθεια αναλώσιμων υλικών Θέσπισε τους ηλεκτρονικούς διαγωνισμούς προμηθειών και υλοποίησε για πρώτη φορά ετήσιο προγραμματισμό προμηθειών Επανέφερε τη λίστα φαρμάκων και καθιέρωσε διαγωνισμούς για την προμήθεια φαρμάκων στα νοσοκομεία του ΕΣΥ με βάση τη δραστική ουσία Προχώρησε στη μηνιαία καταγραφή και απόδοση λογαριασμού από τα νοσοκομεία για τον αποτελεσματικό έλεγχο των δαπανών τους Ενίσχυσε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και τις διαδικασίες εποπτείας Ρύθμισε τα χρέη των νοσοκομείων της περιόδου 2005-2009 με τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος και μεγάλη έκπτωση (άνω των 15%) υπέρ του δημοσίου Στις 7 Σεπτεμβρίου 2010 ανέλαβε Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών υπεύθυνη για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις και παρέμεινε σ’ αυτήν τη θέση έως τις 10 Φεβρουαρίου 2012 που παραιτήθηκε από την κυβέρνηση Παπαδήμου λόγω της διαφωνίας της με τις ρυθμίσεις του δεύτερου Μνημονίου και ιδιαίτερα όσον αφορά στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και στα εργασιακά δικαιώματα. Ως αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών συνέβαλε: Στην προώθηση της υπόθεσης του ευρωομολόγου Στο σχεδιασμό ευρωπαϊκών μέτρων για την αντιμετώπιση της ύφεσης, με έμφαση στην ανάπτυξη και στην απασχόληση Στην κατοχύρωση, σε ευρωπαϊκό θεσμικό επίπεδο, των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων Στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής συμμετοχής στη χρηματοδότηση από τα Διαρθρωτικά Ταμεία στις χώρες που δοκιμάζονται Στη διαμόρφωση συμμαχιών με τις χώρες του Νότου και της Ανατολικής Ευρώπης προκειμένου να κατοχυρωθούν οι αναγκαίες πιστώσεις προς την Ελλάδα και τις άλλες χώρες της περιφέρειας, για την περίοδο 2014-2020 Καταψήφισε στη Βουλή το δεύτερο Μνημόνιο στις 12 Φεβρουαρίου 2012, διεγράφη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, και δεν ψήφισε τη νέα Δανειακή Σύμβαση. Εντάχθηκε στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ της Β’ Αθήνας στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012 υποστηρίζοντας την ανάγκη σχηματισμού μιας προοδευτικής κυβέρνησης μετά τις εκλογές για την επαναδιαπραγμάτευση της Δανειακής Σύμβασης. Με επιστολή της στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο την 1η Νοεμβρίου 2012 αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ εκφράζοντας την διαφωνία της με τα νέα μέτρα, την πολιτική της κυβέρνησης συνεργασίας και τη συνολική πολιτική του κόμματος.