Ο Λευτέρης Κουσούλης επισημαίνει ότι η συμβιβασμένη η χώρα, και ο λαός της, παρατηρεί τον κόσμο δίπλα της, με τα μάτια του περίκλειστου οικισμού. Η συνείδηση του καθενός είναι η μόνη εκρηκτική ύλη που μπορεί να ανατινάξει τα τείχη του.

Ο Λευτέρης Κουσούλης επισημαίνει ότι η πολιτική υπήρχε και θα υπάρχει διά του λόγου. Που μεταφέρει το πολιτικό περιεχόμενο στην κοινή ακρόαση και στην κοινή θέα. Στο μέτωπο του λόγου σκηνοθετείται και αποκρύπτεται συχνά το πραγματικό πολιτικό σχέδιο.

Ο Λευτέρης Κουσούλης προβαίνει σε 16 διαπιστώσεις και τις αναδεικνύει προκειμένου να τις αφορίσει.

Ο Λευτέρης Κουσούλης τονίζει ότι οι κυβερνητικοί αυτοκαθαγιάζονται. Ως εκ τούτου, ο λόγος τους έχει την οξύτητα του ψευδοπροφήτη. Την καταγγελτικότητα προς τον αντίπαλο. Προς τον απέναντι. Τη βιαιότητα – πάντως του λόγου – προς όποιον τολμάει να αμφισβητήσει τα ιερά της αλήθειας τους.

Ο Λευτέρης Κουσούλης σημειώνει ότι τα τελευταία χρόνια, ο βίαιος λόγος έγινε εργαλείο διαπόμπευσης των αντιπάλων και πέτυχε συχνά τη συμβολική εκδίωξή τους. Η επικαιρότητα των ημερών, επαναφέρει στην ηττημένη χώρα τη δηλητηριαστική λειτουργία της διαπόμπευσης.

Ο Λευτέρης Κουσούλης στηλιτεύει τις αντιπολιτευτικές τακτικές των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, σημειώνοντας ότι οι ευκαιριακές εντάσεις στο ύφος, τα ευφυή ευρήματα και η κατασκευασμένη συγκρουσιακότητα δεν συνιστούν πολιτική.

Ο Λευτέρης Κουσούλης σημειώνει ότι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα στη χώρα μας, ο παλαιός εαυτός του ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται σήμερα εμπρός και απέναντι από κάθε επιλογή και απόφαση του κυβερνητικού πια ΣΥΡΙΖΑ και του πρωθυπουργού πια Αλέξη Τσίπρα.

Ο Λευτέρης Κουσούλης ζητά από τον Πρωθυπουργό να αναλάβει την ευθύνη του, καθώς με τις στρατηγικές επιλογές δράσης του δηλητηρίασε το κοινωνικό σώμα, και με την εμμονή του στον αυτάρεσκο διχασμό αγκυρώνει τη χώρα στο ανεπίστροφο της βύθισής της.