Ο Ηλίας Καραβόλιας σημειώνει πως αν θέλουμε, σαν κοινωνία, να κατανοήσουμε που πήγαν τα λεφτά που κυκλοφορούσαν στις τσέπες μας, πρέπει εκτός απο την πάταξη της μαζικής φοροδιαφυγής να ”μετρήσουμε” και την υπεραξία που αποταμιεύτηκε προ της κρίσης.
Ο Ηλίας Καραβόλιας σημειώνει ότι οι μύθοι των Οικονομικών αποδομήθηκαν απο την μανία των αγορών, από τους μηχανισμούς διάσωσης κρατών και τις συστημικές ανισορροπίες ενώ κανένας μεγάλος φιλόσοφος της οικονομικής ιστορίας δεν θα αποτελεί πια μοναδικό σημείο αναφοράς.
Ο Ηλίας Καραβόλιας προειδοποιεί ότι το φθηνό σημερινό χρήμα, σχεδόν παντού, δεν κατευθύνεται για επενδύσεις, για παραγωγή, για τόνωση της εμπορικής οικονομίας. Ανακυκλώνεται εντός του κλειστού πιστωτικού συστήματος, αναπαράγεται και αποθηκεύεται στο ενεργητικό και στο παθητικό των τραπεζικών ισολογισμών.
Ο Ηλίας Καραβόλιας σχολιάζει γλαφυρά την κατάσταση όπου ένα βουνό υποχρεώσεων πνίγει κάθε σκέψη για δημιουργία, σχέδια, στόχους. Και μετά αρχίζουν οι ενοχές: ”χρωστάμε και πήγαμε διακοπές, ψωνίσαμε και ρούχα, τρώγαμε όλη μέρα έξω”…
Ο Ηλίας Καραβόλιας σημειώνει ότι ο Έλληνας μάλλον δεν θέλει να ”διαβάσει” τις πολιτικές θεωρίες του παρελθόντος και τις μεταλλάξεις τους στον χρόνο, γιατί προφανώς δεν θέλει να αλλάξει το δόγμα του, αυτό που δεν θα τον κουράσει να ”σκεφτεί” μήπως σκέφτεται λάθος.
Ο Ηλίας Καραβόλιας σημειώνει ότι ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός μας εισάγει στον κρυπτοκαπιταλισμό. Το χρηματιστικό κεφάλαιο μας μυεί στο ψηφιακό κεφάλαιο, σε μια νέα εποχή, πίσω απο τις οθόνες, στην σκιά, στους κλειστούς συναλλακτικούς κόσμους, στο άγνωστο σύμπαν του διαδικτύου.
Ο Ηλίας Καραβόλιας σημειώνει ότι το Χρέος είναι γεννήτορας σε μια αλυσίδα οικονομικών και κοινωνικών καταστάσεων. Είναι φαινόμενο προβολής του παρόντος στο μέλλον, εργαλείο δόμησης ενός σχεδίου ενεχυρίασης μελλοντικών εισοδημάτων και πυρήνας εγκατάστασης βιοπολιτικής στο κοινωνικό σώμα και στο κάθε υποκείμενο ξεχωριστά
Ο Ηλίας Καραβόλιας υποστηρίζει ότι θα ζούμε πλέον, με τους απρόσωπους διακανονισμούς. Η δε πλατφόρμα του εξωδικαστικού συμβιβασμού μοιάζει ήδη με καφκικό Πύργο, ένα γραφειοκρατικό ηλεκτρονικό φρούριο που καλείται να διαβεί ο οφειλέτης για να ανακτήσει το δικαίωμα επαναφοράς σε μια ρυθμισμένη ζωή.
Ο Ηλίας Καραβόλιας σημειώνει ότι σε όλη την μεταπολίτευση το Δημόσιο ήταν ο πιστός μας συνέταιρος. Με την κρίση όμως έγινε και μεγαλομέτοχος, στα σπίτια και στις δουλειές μας. Η πλάκα είναι οτι δεν μπορούμε να κάνουμε ”αύξηση” μετοχικού κεφαλαίου και να απαλλαγούμε από την ”μετοχική” πλειοψηφία που έχει στις ζωές μας.
Ο Ηλίας Καραβόλιας επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί η κυβέρνηση δοκιμάζει να βγεί στις αγορές, αφού ακόμα είμαστε εντός μνημονίων, κάτι που φαίνεται ότι ίσως και να το αποτρέψουν οι λεγόμενοι Θεσμοί.
