Ο Τάσος Παπαδόπουλος σημειώνει ότι για τους πολίτες που πίστεψαν το σύνθημα «Η ελπίδα έρχεται» ας πρόσεχαν, μια και μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης ουδέν λάθος αναγνωρίζεται…

Ο Τάσος Παπαδόπουλος σημειώνει ότι το πολιτικό ψέμα που χρησιμοποιείται για να ρίξει στάχτη στα μάτια των πολιτών δεν βλάπτει μόνο τις τσέπες των πολιτών, βλάπτει και την δημοκρατία, μια και αυτή απαξιώνεται στα μάτια της κοινής γνώμης

Ο Τάσος Παπαδόπουλος υποστηρίζει ότι στην Αξιωματική Αντιπολίτευση υπάρχει εσωτερικό μέτωπο που συνειδητά υπονομεύει τον Κ. Μητσοτάκη. Από πρόσωπα που προέρχονται από τον συνδικαλιστικό χώρο και αυτοχαρακτηρίζονται Καραμανλικοί, που δεν θα ήθελαν να τον δουν στο Μέγαρο Μαξίμου.

Ο Τάσος Παπαδόπουλος σημειώνει ότι κοινοβουλευτικά και δημοκρατικά, βαδίζουμε σταθερά στο δρόμο της βαλκανικής οδού, που μας περιθωριοποιεί από τα ευρωπαϊκά πρότυπα, στα οποία υποτίθεται ότι ενταχθήκαμε από το 1981.

Ο Τάσος Παπαδόπουλος σημειώνει ότι μετά τον θάνατο έρχεται η Ανάσταση. Κι αυτή δεν πρέπει να περιμένουμε ως μωρές παρθένες, αλλά να την κάνουμε πράξη με την υπεύθυνη συμπεριφορά μας. Διαφορετικά όλοι θα ζούμε τον ατελείωτο Γολγοθά μας και κανείς δεν πρόκειται ως από μηχανής Θεός να μας σώσει.

Ο Τάσος Παπαδόπουλος σημειώνει ότι τα ψέματα, που καθημερινά ξεφουρνίζουν, δεν έχουν αρχή και τέλος. Η αδιαφορία τους για τα δεινά που έχουν να υποστούν οι πολίτες είναι πλέον εμφανής. Η κοροϊδία δεν έχει πια αρχή και τέλος…

Ο Τάσος Παπαδόπουλος σημειώνει ότι στην πολιτική δεν μπορούμε να υπολογίζουμε το ιδεατό. Ούτε στην παρούσα συγκυρία να περιμένουμε στο απώτερο μέλλον να ωριμάσουν οι συνθήκες και να δώσουν την εμπιστοσύνη τους οι πολίτες σε νέα πρόσωπα και νέα σχήματα.

Ο Τάσος Παπαδόπουλος σημειώνει ότι με τις αντιμνημονιακές κορώνες να είναι η επωδός όλων όσων διεκδικούσαν την εξουσία, η κοινή γνώμη έχει αποπροσανατολιστεί με αποτέλεσμα αρκετοί πλέον να πιστεύουν τον κάθε αγύρτη τύπου Σώρα, που τους τάζει λαγούς με πετραχήλια.

Ο Τάσος Παπαδόπουλος σημειώνει ότι το το ατέλειωτο κλέψιμο, από τους παρατρεχάμενους των κομμάτων, οδήγησαν την χώρα στο γκρεμό. Τότε εφευρέθηκε το κόλπο Grosso, που δεν ήταν άλλο από την διαγραφή των χρεών, κατά το πρότυπο αυτών της Γερμανίας το 1953…

Ο Τάσος Παπαδόπουλος επισημαίνει ότι κανείς δεν μιλάει για την γενεσιουργό αιτία του κακού – το υπερτροφικό, διεφθαρμένο, αναποτελεσματικό και εν πολλοίς εχθρικό δημόσιο, προς τους πολίτες και όσους έχουν την διάθεση να ξεκινήσουν μια κάποια επιχειρηματική δραστηριότητα.