Ο Ηλίας Καραβόλιας μιλά για τα private equities, τα μεγάλα πορτοφόλια της εποχής μας. Με συνεχή αύξηση στο ενεργητικό τους έχουν στήσει ένα απίστευτο σκηνικό υπερδομημένης ισχύος διεθνώς. Εταιρείες εντός άλλων εταιρειών με σκοπό τις φοροαπαλλαγές.
Ο Ηλίας Καραβόλιας σημειώνει ότι η πρόσφατη τραγωδία στο Μάτιεπανέφερε στο προσκήνιο τον απρόσωπο εχθρό του Έλληνα: το Κράτος. Είναι ο μεγάλος ένοχος. Δεν λειτουργεί ως ζωντανός επιχειρησιακός οργανισμός αλλά ως ψυχαναγκαστικός συλλογικός θεσμός.
Ο Ηλίας Καραβόλιας διερωτάται αν υπάρχει ηθικός καπιταλισμός. Με αφορμή την μεταγραφή του Ρονάλντο στη Γιουβέντους σημειώνει πως αν τα κέρδη του Ανιέλι διανέμονταν στους εργαζόμενους της FIATούτε ο Κέυνς ούτε ο Μαρξ δεν θα είχαν κάτι να πουν.
Ο Ηλίας Καραβόλιας προειδοποιεί ότι το12ωρο έρχεται δήθεν να καλύψει την υποαπασχόληση. Στην πραγματικότητα όμως η εργασία υπερεντατικοποιείται, για να ωθήσει τα οριακά περιθώρια κερδοφορίας σε υψηλότερα επίπεδα.
Ο Ηλίας Καραβόλιας διαπιστώνει πως η Οικονομία είναι ζωντανή. Κι αυτό δεν οφείλεται σε κυβερνήσεις, αλλά σε όλους εμάς. Για αυτό προτρέπει τους πολιτικούς να προσέχουν την οικονομία και να μην καλλιεργούν την πολιτική αστάθεια, που οι επενδυτές απεχθάνονται.
Ο Ηλίας Καραβόλιας επιχειρεί να εξηγήσει γιατί η Ελλάδα βγαίνει από το ένα μνημόνιο για να μπει σε ένα άλλο. Εντοπίζει το πρόβλημα στην έλλειψη στοχασμού της βέλτιστης λύσης που συμβαίνει τόσο σε ατομικό επίπεδο, όσο και οικονομικό…
Ο Ηλίας Καραβόλιας σημειώνει ότι ελληνικό κράτος δεν ιδρύθηκε ποτέ στον τόπο. Ταμείο που εποφθαλμιούν τα κόμματα, παραμένει όπως και το γρηγορόσημο λιπαντικό για την κρατική μηχανή. Τελικά όμως το αποτυχημένο κράτος είμαστε όλοι εμείς.
Ο Ηλίας Καραβόλιας μιλάει για την Ευρωζώνη και την σαθρή αρχιτεκτονική της. Μιας αρχιτεκτονικής που εμπόδισε τη σύγκλιση στην πραγματική οικονομία. Που πέτυχε να ευημερούν μόνον οι αριθμοί και που χρειάζεται να εφαρμόσει ετερόδοξα οικονομικά.
Ο Ηλίας Καραβόλιας στηλιτεύει τηνελληνική αντίληψη του χρόνου πριν την κρίση: το κομπολόι στο ένα χέρι και το Rolex στο άλλο.Σήμερα, ο χρόνος μετράει καταλυτικά. Το ρολόι στο χέρι (μαιμού αυτή την φορά) γίνεται μετρητής εργασίας και πηγή άγχους.
Ο Ηλίας Καραβόλιας διερωτάται για την ορθότητα των προβλέψεων που κάνουν οι οικονομολόγοι των θεσμών για την ελληνική οικονομία. Το σίγουρο όμως είναι ότι η Ελλάδα θα έχει μακρά και αυστηρή εποπτεία με το μέλλον της να έρχεται στο σήμερα.
