Ο Διονύσης Γουσέτης από τον καιρό που βγήκε στη σύνταξη και έπαψε να δουλεύει ως πολιτικός μηχανικός, ασχολείται με το γράψιμο. Τακτικά (κάθε δεύτερη Τετάρτη) στην «Καθημερινή» και κατά περίπτωση σε διάφορα έντυπα. Στη ζωή του ασχολήθηκε με τα κοινά. Κόλλησε συντάξιμα ένσημα σε κόμματα της ανανεωτικής αριστεράς, από τα οποία έφυγε όταν δεν μπόρεσαν να αποφύγουν την μοιραία «αριστερή στροφή». Ωστόσο, την πολιτική του διαπαιδαγώγηση την οφείλει μάλλον στη Διεθνή Αμνηστία, στην οποία θητεύει από το 1980. Αυτή του δίδαξε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αυταξία, πάνω από ιδεολογίες και σκοπιμότητες. Αυτή του δίδαξε την αμεροληψία.