Η οικονομική κρίση έφερε στο προσκήνιο τα σοβαρά και δυσεπίλυτα προβλήματα της οργάνωσης του ΕΣΥ. Δεν είναι όμως ώρα ούτε για μοιρολατρίες, ούτε για καταστροφολογίες, ούτε για λαϊκίστικες κραυγές για τα γνωστά και διαπιστωμένα προβλήματα. Πρέπει να πούμε τι πρέπει να γίνει. Οι πολιτικοί πληρώνονται από τους φορολογούμενους για να ασχολούνται δημιουργικά με τα κοινά και τα δημόσια ζητήματα προτείνοντας και ψηφίζοντας λύσεις!
Προς αυτήν την κατεύθυνση, πρέπει να δούμε σχετικώς τα ακόλουθα:
Αλλαγή του μοντέλου χρηματοδότησης και οικονομικής διαχείρισης των νοσοκομείων: Ιδανικά, πρέπει να φτάσουμε σε ένα μοντέλο όπου το νοσοκομείο θα έχει ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς από τη δραστηριότητά του, χωρίς να επιβαρύνει αναπάντεχα και επιπρόσθετα τον κρατικό προϋπολογισμό. Για παράδειγμα, συνολικοί προϋπολογισμοί ανά νοσοκομείο σε συνδυασμό με καλά μελετημένα ΚΕΝ με βάση διαγνωστικές κατηγορίες. Η πορεία εκτέλεσης πρέπει να παρακολουθείται κεντρικά μέχρι να βρεθεί η σωστή μέθοδος που θα διασφαλίζει και τη βιωσιμότητα και την αποτελεσματικότητα των νοσοκομείων.
Βελτίωση της ποιότητας και ποσότητας του ανθρώπινου δυναμικού: πέρα από την παράλογη – με βάση τα διεθνή πρότυπα – αναλογία ιατρών και νοσηλευτών στην Ελλάδα, το ανθρώπινο δυναμικό των νοσοκομείων έχει απαξιωθεί μισθολογικά, ενώ δεν τους παρέχεται κανένα κίνητρο αποδοτικότητας. Παράλληλα, απαιτείται διαρκής αξιολόγηση του προσωπικού σε συνδυασμό με την παροχή θετικών κινήτρων με βάση την απόδοση. Απόδοση όχι με όρους ποσοτικούς αλλά ποιοτικούς. Οι καλοί γιατροί πρέπει να έχουν το χώρο της δημιουργίας και της καλώς εννοημένης, επίσημης, μέσα από το σύστημα, επιπρόσθετης απολαβής.
Παράλληλη ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και της πρόληψης: Κάθε εισαγωγή στο νοσοκομείο πρέπει να θεωρείται «αποτυχία» είτε στον τομέα της πρόληψης είτε στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας. Τα νοσοκομεία πρέπει να έχουν συγκεκριμένο ρόλο στο σύστημα υγείας και πρέπει να τον ξαναβρούν. Μόνο τα πραγματικά περιστατικά πρέπει να εισάγονται στο σύστημα. Για τα υπόλοιπα, πρέπει ένα δίκτυο από οικογενειακούς γιατρούς, από μικρά κέντρα υγείας της γειτονιάς, δημόσια και ιδιωτικά, με συνεργασία γιατρών, 24ωρης λειτουργίας να αποτελούν τον προθάλαμο, το ανάχωμα της ροής περιστατικών στα νοσοκομεία.
Παράλληλα, στον τομέα της πρόληψης, χρειαζόμαστε όλοι, εννοώ και οι πολίτες, εκπαίδευση, που να ξεκινάει μάλιστα από το σχολείο, για παράδειγμα με ειδικά προγράμματα για την καταπολέμηση της παιδικής παχυσαρκίας. Άσκηση, σωστή διατροφή, αποφυγή κακών συνηθειών, όπως το κάπνισμα, είναι βασικά βήματα για τη βελτίωση της ποιότητας υγείας του πληθυσμού.
Επανασχεδιασμός του υγειονομικού χάρτη: Η ενοποίηση νοσοκομείων είναι απαραίτητη, με βάση όμως λειτουργικά κριτήρια ουσίας και όχι αυθαίρετες διοικητικές ρυθμίσεις ή πελατειακούς υπολογισμούς. Παράλληλα, να δούμε τη συμπληρωματικότητα των νοσοκομείων. Επίσης, να θεσμοθετηθεί ένα περιφερειακό δίκτυο εξειδικευμένων μονάδων για τις πιο συχνά εμφανιζόμενες χρόνιες παθήσεις, όπως το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, ο καρκίνος, ή ο διαβήτης.
Αντιμετώπιση του ελλείμματος διοίκησης: με κάποιες λαμπρές εξαιρέσεις, οι διοικήσεις των νοσοκομείων έχουν χρησιμοποιηθεί ως αποθετήρια παροπλισμένων στελεχών ή ως αίθουσες αναμονής για υψηλότερα αξιώματα.
[quote text_size=”small”]
Αυτή η ιστορία πρέπει να πάρει τέλος. Οι Διοικητές θα επιλέγονται μέσα από ανοιχτή διαδικασία με προκήρυξη. Θα αξιολογούνται διαρκώς για το έργο τους με βάση συγκεκριμένους δείκτες. Πρέπει να υπάρχει πλήρης έλεγχος στα οικονομικά, υποβολή δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης (πόθεν έσχες), ετήσιος απολογισμός και κρίσεις.
[/quote]
Εξοπλισμός του νοσοκομείου με όλα τα σύγχρονα και αναγκαία διαχειριστικά εργαλεία και τεχνολογίες: Εγκατάσταση ενιαίου προτύπου συστήματος διαχείρισης νοσοκομείων που να καλύπτει όλους τους τομείς, όπως την οικονομική διαχείριση (διπλογραφικό σύστημα, αποθήκες, κοστολόγηση) και τη διαχείριση εξωτερικών λειτουργιών (διαχείριση και τιμολόγηση ασθενών και εξωτερικων ιατρείων κ.α.), Ηλεκτρονικός φάκελος ασθενούς, συστήματα συνταγογράφησης και λοιπά.
Και φυσικά μία διαρκής διαδικασία αξιολόγησης και συλλογής στοιχείων και δεδομένων. με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, την παρακολούθηση του συστήματος και την επικαιροποίηση των ασκούμενων πολιτικών.
Παράλληλα, το ΕΣΥ οφείλει να επικαιροποιεί διαρκώς το ρόλο του και να αξιολογεί τις μονάδες Υγείας με το παραγόμενο έργο τους, να διαχειρίζεται με ορθολογικό τρόπο τους ανθρώπινους, οικονομικούς και άλλους πόρους, με στόχο την παροχή ποιοτικών Υπηρεσιών Υγείας στον πληθυσμό, με σταθερά πρόσωπα χωρίς πολιτικές εξαρτήσεις επιτέλους!
Στις πραγματικά δύσκολες μέρες που περνά η χώρα, η δημιουργία ενός βιώσιμου, ανθρώπινου και αποτελεσματικού συστήματος δημόσιας υγείας, ως βασική υποχρέωση της Πολιτείας αλλά και ως παράγων κοινωνικής συνοχής, αποτελεί πρωταρχικό στόχο για τη ΔΗΜΑΡ αλλά και για μένα προσωπικά ως υπεύθυνη στον κρίσιμο αυτό τομέα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
