Είχαμε επισημάνει πολλές φορές ότι η παραφιλολογία γύρω από τα διεθνή βαρομετρικά που αφορούν την οικονομία μας και την καθημερινή αγχωτική παρακολούθηση των αυξομειώσεων των επιτοκίων, αλλά και οι αναλύσεις από νεόκοπους οικονομολόγους των τηλεπαραθύρων, το μόνο που προσφέρει στη χώρα είναι η περιδίνηση γύρω από το πρόβλημα, και φυσικά η διαιώνισή του.
Δηλαδή αν η οικονομία μιας χώρας είναι όπως λένε οι ειδικοί πρωτίστως κλίμα, τότε το μόνο που προσφέρει η επικοινωνιακή διαχείριση του προβλήματος της χώρας είναι η απελπισία και η μαύρη προοπτική.
Είχαμε χαιρετήσει τη συμφωνία της 25 Μαρτίου στις Βρυξέλλες, ως μια ενωτική ευρωπαϊκή αντίδραση απέναντι στις κερδοσκοπικές επιθέσεις, οίκων και αγορών, και κυρίως στην προσπάθεια υποτίμησης του ευρώ, παρά τις κερκόπορτες που άνοιγαν κάποιοι εταίροι μας, που έβλεπαν τις εξαγωγές τους να τονώνονται από τη συγκυρία. Όλα αυτά αμφισβητήθηκαν από τις «κασσάνδρες» των τηλεπαραθύρων και των επιδερμικών αναλύσεων. Αποτέλεσμα η ανακύκλωση της μιζέριας, η αναμετάδοσή της από “έγκυρους” ανταποκριτές, και η δημοσίευσή της υπό την “εγκυρότητα” των πληροφοριών “ανώνυμων αξιωματούχων”, να τροφοδοτεί σενάρια καταστροφής και αδιεξόδου.
Φυσικά, κανένας απ’ αυτούς δεν αμφισβήτησε τη «θεϊκή» «προφητική» δεινότητα οίκων και αγορών, που ενώ πόνταραν στην αξιοπιστία της Λίμαν Μπράδερς, μια εβδομάδα πριν γίνει η αιτία της παγκόσμιας κρίσης, υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα κυρίαρχου κράτους, που παρά τα τεράστια δημοσιονομικά του προβλήματα, έχει περιουσία που υπερκαλύπτει το εξωτερικό του χρέος, και φυσικά η περιουσία αυτή δεν είναι η φούσκα των κατασκευαστικών δανείων της πτωχευμένης τράπεζας.
Ήρθε λοιπόν η Ευρώπη και αναγνώρισε ότι είναι ζήτημα της ευρωζώνης και όχι ενός κράτους η θωράκισή της από τις επιθέσεις των κερδοσκοπικών ομίλων, που ως μόνο στόχο έχουν το ευρώ και κυρίως την βασική ιδέα που ήταν ο θεμέλιος λίθος της ΕΕ. Την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Είναι γεγονός πως πριν γίνει γνωστό το περίγραμμα του σχεδίου στήριξης, υπήρξαν αντιφατικές δηλώσεις αξιωματούχων της Κομισιόν που δημιουργούσαν σύγχυση και αμφιβολίες για τις προθέσεις των εταίρων μας. Δημιουργήθηκε μάλιστα και μια αντίδραση των Ελλήνων κατά της επιμονής κυρίως των Γερμανών να μας σπρώξουν να βάλουμε τάξη στα του οίκου μας.
Ωστόσο ούτε οι Γερμανοί είπαν κάτι παρα πάνω από αυτά που λέμε μεταξύ μας, ούτε το πρόβλημά μας μπορεί πλέον να λυθεί μακροχρόνια από πρόσκαιρες ενέσεις βοηθείας. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη κόντρα στις δυσοίωνες προβλέψεις, δηλώθηκε και εκδηλώθηκε έμπρακτα και απέτρεψε τη δανειακή ασφυξία της χώρας από τις κερδοσκοπικές πιέσεις. Μένει τώρα η τύχη μας στα χέρια μας. Το πρόγραμμα σταθερότητας έχει χαρακτηριστεί από τους οικονομικούς οργανισμούς, επαρκές και προς τη σωστή κατεύθυνση. Ας αποδείξουμε ότι μπορούμε να το εφαρμόσουμε χωρίς αναστολές, και τότε είναι βέβαιο ότι θα πειστούν εχθροί και φίλοι.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
