Η κυβέρνηση κέρδισε για λογαριασμό της Ελλάδας μιας περίοδο χάριτος – έως ότου οι πιστωτές της επανέλθουν δριμύτεροι για να ζητήσουν τους τόκους των δανείων τους. Το απευκταίο θα είναι να βρεθεί και πάλι στη δυσχερή θέση να διαπραγματεύεται άλλη μια περίοδο χάριτος…
Ο Γιώργος Παπανδρέου πέρασε πολλά τους τελευταίους μήνες. Αναγκάστηκε να κάνει, ιπτάμενος, τρεις φορές του γύρου του κόσμου σε λιγότερο από 80 ημέρες. Είναι βέβαιο πως θα ήθελε να επαναλάβει το «κατόρθωμα» του χρόνου – τουλάχιστον για τον ίδιο λόγο.
Κάπως έτσι, απ’ την περασμένη Κυριακή δεν ασχολείται με τα spreads όπως εξομολογήθηκε στους δημοσιογράφους που τον συνόδεψαν στο ταξίδι του στην Κύπρο. Θα ασχοληθεί με τα επόμενα της οικονομίας. Κι αυτά μάλλον είναι τα δυσκολότερα. Διότι δεν είναι απλό πράγμα να συμμαζέψεις τα απομεινάρια ενός του χρεοκοπημένου μοντέλου ανάπτυξης της τελευταίας τριαντακονταετίας σε ένα μόνο χρόνο.
Κι όμως, άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Οι «αγορές» έχουν βάλει στο μικροσκόπιο την Ελλάδα και ήδη προεξοφλούν την αποτυχία της. Δεν πείθονται πως θα μπορέσει η κυβέρνηση να περιορίσει το σπάταλο κράτος. Δεν πείθονται πως θα μπορέσει η κυβέρνηση να δώσει αναπτυξιακή πνοή στην αποδιοργανωμένη οικονομία. Δεν πείθονται ότι θα μειωθεί απότομα το έλλειμμα. Δεν πείθονται ότι η κυβέρνηση θα φέρει σε πέρας τη δημοσιονομική προσαρμογή, όταν δεν έχει τη δυνατότητα υποτίμησης του νομίσματός της, όταν αντιμετωπίζει ένα πολύ δύσκολο διεθνές περιβάλλον, όταν έχει αδύναμη δημοσιονομική υποδομή, όταν έχει εύθραυστο τραπεζικό σύστημα και το κυριότερο όταν υπάρχει χαμηλή αποδοχή των σκληρών μεταρρυθμίσεων απ’ την κοινωνία.
Ωστόσο, όλα τα παραπάνω θα (επαν)αξιολογηθούν εν ευθέτω χρόνο. Μέχρι τότε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου δανείστηκε με υψηλό επιτόκιο για να αγοράσει πολύτιμο χρόνο. Άλλη λύση δεν είχε. Όπως τώρα δεν έχει άλλη λύση από το να προχωρήσει «στα επόμενα της οικονομίας».
Ποια θα είναι αυτά; Λίγο πολύ είναι γνωστά. Το ζήτημα είναι το «πώς». Πως θα πέσει χρήμα. Πως θα συγχωνευτούν ή θα κλείσουν οι ζημιογόνες ΔΕΚΟ. Πως θα παταχθεί η φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή. Πως θα μειωθεί η κρατική σπατάλη. Πως θα μειωθεί ο υπέρογκος αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων. Πως το κράτος θα γίνει αποτελεσματικό. Και το κυριότερο. Πως η οικονομία θα γίνει ανταγωνιστική.
Είναι βέβαιο πως κυβέρνηση και κοινωνία θα τραβήξουν κουπί τους επόμενους μήνες. Ο πρωθυπουργός έχει δείξει πως γνωρίζει να τραβά κουπί. Και μεταφορικά και κυριολεκτικά. Τέσσερις ώρες συνεχόμενες κανό χρειάζεται πολλά αποθέματα ανθεκτικότητας και ενέργειας, τα οποία ως φαίνεται ο Γιώργος Παπανδρέου διαθέτει σε αφθονία. Το θέμα είναι τα διαθέτουν κι οι πολίτες.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
