Με την ανάληψη των καθηκόντων της η νέα κυβέρνηση δέχτηκε μπαράζ πιέσεων για να λάβει επώδυνα αντιλαϊκά αλλά αναγκαία μέτρα για να βγει η χώρα από την κρίση. Πράγματι λίγοι ήταν εκείνοι που γνώριζαν την πραγματική κατάσταση της οικονομίας.
Πρώτοι και κύριοι βέβαια η προηγούμενη κυβέρνηση που αφού έφθασε σε αδιέξοδο έφυγε πανικόβλητη, και την ηγεσία της ΕΕ που σιωπούσε…!
Ο ελληνικός λαός είχε μείνει με τις διαβεβαιώσεις της υγιούς οικονομίας, και παρακολουθούσε τον κ. Μπαρόζο να επισκέπτεται τρεις και λίγο την Ελλάδα, και εν όψει της επανεκλογής του να συμμετέχει σε φιέστες όπως αυτή της αεροπορικής επιθεώρησης στα καμένα με τον τότε πρωθυπουργό. Μια εικόνα αγαστής συνεργασίας Ελλάδας και Κομισιόν, που ερμηνεύετο από τον τύπο και τους πολίτες ότι όλα πάνε καλά. Ο ίδιος τύπος και οι ίδιοι αξιωματούχοι που τότε τα έβρισκαν όλα ειδυλλιακά, είναι αυτοί που πρωτοστατούν σήμερα στις πιέσεις όχι τόσο για μακροχρόνιο νοικοκύρεμα της χώρας με διαρθρωτικές αλλαγές, όσο για εδώ και τώρα εισπρακτικά μέτρα, που όπως λένε θα αλλάξουν το κλίμα στις διεθνείς αγορές…
Κατ’ αρχήν κανένας δεν μπορεί να φέρει αντίρρηση ότι η χώρα πρέπει να κάνει αιματηρές οικονομίες και να είναι αξιόπιστη στις υποχρεώσεις της. Ούτε ο πρωθυπουργός το έκρυψε ποτέ, αλλά και οι πολίτες δείχνουν ώριμοι και στηρίζουν την εθνική προσπάθεια -αφού χρειάστηκε ένα επώδυνο πεντάμηνο για να αντιληφθούν το μέγεθος της καταστροφής- αναγκάζοντας μάλιστα και τα υπόλοιπα κόμματα άλλο περισσότερο άλλο λιγότερο να συναινούν στο θέμα της οικονομίας.
Εδώ όμως πρέπει να σταθούμε στην κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό ότι τα μέτρα άργησαν να παρθούν. Δηλαδή έπρεπε όπως λένε οι οικονομολόγοι, να πάρει τη δοκιμασμένη συνταγή του Ιρλανδικού μοντέλου, το οποίο παρεμπιπτόντως ελάχιστα απέδωσε στο δημοσιονομικό πρόβλημα της Ιρλανδίας, και να το εφαρμόσει το στην Ελλάδα.
Ο Γ. Παπανδρέου, αντιστάθηκε και προέταξε τη λύση του πολιτικού προβλήματος που είναι η ανάκτηση της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας, και που το θεωρεί πρωταρχικό για να επιλυθεί το οικονομικό πρόβλημα. Επιδόθηκε σε έναν αγώνα δρόμου δίνοντας προσωπικές μάχες είτε στα διεθνή forum είτε στα ξένα ΜΜΕ, και απ’ ότι φαίνεται κέρδισε μια πρώτη μάχη, κατορθώνοντας να πείσει σε πολιτικό επίπεδο τους εταίρους στην ευρωζώνη ότι οι κερδοσκόποι χρησιμοποιούν το ελληνικό πρόβλημα για να χτυπήσουν το ευρώ.
Και μπορεί κάποια δημοσιεύματα καφενειακού τύπου να εξακολουθούν να χτυπούν την Ελλάδα, ωστόσο στις σοβαρές και έγκυρες εφημερίδες, Ευρώπης και Αμερικής, υπάρχει τις τελευταίες μέρες διακριτή αλλαγή κλίματος. Σε συνδυασμό μάλιστα με την πρόσκληση του πρωθυπουργού για συναντήσεις με τον πρόεδρο Ομπάμα και την καγκελάριο Μέρκελ το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου, φαίνεται ότι ο κ. Παπανδρέου έχει πετύχει σε μεγάλο βαθμό το στοίχημα της προσωπικής του αξιοπιστίας.
Μένει να φανεί αν θα πετύχει και το ιστορικό στοίχημα της επαναφοράς της χώρας στο κλαμπ των σοβαρών και αξιόπιστων χωρών, και αν οι θυσίες των πολιτών δεν θα πάνε χαμένες.
Το άρθρο δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία οικονομική και πολιτική εφημερίδα ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
