ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΣΗ

Μοίρασε το

του ΚΩΣΤΑ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης τραγωδίας, για να παραφράσουμε τον τίτλο του πασίγνωστου βιβλίου του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση της χώρας μας.

Για να μη χαθούμε στο χρόνο, ας θυμηθούμε την κατάσταση της χώρας λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Παρά τα προβλήματα, αλλά και τη διάχυτη εντύπωση για φαινόμενα διαφθοράς, που είχαν γίνει κεντρικό σύνθημα της τότε αντιπολίτευσης της ΝΔ, ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν κοντά στο 4,5%, η χώρα στην ευρωζώνη και η Κύπρος, έστω και διχοτομημένη, με την ισχυρή συμπαράσταση της Ελλάδας στην ΕΕ. Το σημαντικότερο; Οι αναπτερωμένες ελπίδες της πλειοψηφίας των πολιτών, για ευνομούμενη πολιτεία, ισότιμη και μαζί με τους εταίρους της στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Ελπίδες ότι οι πανάκριβοι Ολυμπιακοί Αγώνες, θα αξιοποιούνταν για διαφήμιση της χώρας, και θα στήριζαν τη βαριά μας βιομηχανία τον τουρισμό, αλλά και επενδύοντας στην χρηστή και προς όφελος του συνόλου διαχείριση της τεράστιας κληρονομιάς των Ολυμπιακών Ακινήτων.

Από όλα αυτά, τα μόνα που μας απασχόλησαν στη συνέχεια ήταν τα αρνητικά της τότε κυβέρνησης Σημίτη, όπως οι απευθείας αναθέσεις των ολυμπιακών έργων, το υπαρκτό σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, και εξαφανίστηκε εντελώς ότι θετικό είχε γίνει. Το κεφάλαιο των Ολυμπιακών Αγώνων εξατμίστηκε χωρίς να αντληθούν τα προσδοκώμενα οφέλη, τα ολυμπιακά ακίνητα ρήμαξαν ή διατέθηκαν σε ιδιώτες, η οικονομία είτε από τις αστοχίες, είτε λόγω των χρόνιων διαρθρωτικών προβλημάτων, σε συνδυασμό με την διεθνή κρίση κατακρημνίστηκε και η χώρα με τα αναξιόπιστα στοιχεία που τροφοδοτούσε τους εταίρους μας, έγινε το μαύρο πρόβατο της ΕΕ.

Τα Greek statistics έγιναν η ειρωνική έκφραση εις βάρος της χώρας μας και βρεθήκαμε όλοι σε καθημερινό πόλεμο νεύρων αν η χώρα θα χρεοκοπήσει ή αν θα μας πετάξουν έξω από την ευρωζώνη. Όπως έλεγε πολιτικός αναλυτής, τέτοια καταστροφή ούτε βάσει σχεδίου δεν ήταν δυνατόν να συντελεστεί. Και συντελέστηκε γιατί η εξαετής διακυβέρνηση της ΝΔ, πέρασε σε όλη την ελληνική κοινωνία ως άρχουσα ιδεολογία την άποψη ότι απάλλαξε τη χώρα από τον «αρχιερέα της διαπλοκής». Και φυσικά μην παράγοντας πολιτική, στηρίχτηκε στα συνθήματα μόνο της κατασυκοφάντησης του αντιπάλου, και στην ρητορική υπεροχή του αρχηγού της.

Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι. Όταν έσπασε το κέλυφος του παντοδύναμου επικοινωνιακού συστήματος που είχε στήσει ο τότε υπουργός Επικρατείας, αποκαλύφθηκε το κενό πολιτικής και ιδεολογικού στίγματος. Και η νομοτελειακή κατάρρευση ήρθε, συμπαρασύροντας στο γκρεμό και τη χώρα. Η κοινωνία ελπίδας του 2004, που ψήφισε αλλαγή διακυβέρνησης, για να τιμωρηθούν αυτοί που έβαλαν το χέρι στο μέλι, κατάντησε μια κοινωνία απαισιοδοξίας και φόβου.

Αυτή την κατάσταση παρέλαβε σε πολιτικοκοινωνικό επίπεδο ο νυν πρωθυπουργός, ο οποίος ανάλαβε το βαρύ φορτίο να νοικοκυρέψει και να ξανακάνει αξιόπιστη τη χώρα. Και η συγκυρία ευνοεί να πετύχει, γιατί έχει την κοινωνία μαζί του και την συναίνεση της μείζονος αντιπολίτευσης. Είναι δηλαδή ένας παντοδύναμος πρωθυπουργός, σε μια αδύναμη και προβληματική χώρα. Θα πετύχει όμως αν συνεχίσει να τολμά και δεν σπαταλήσει και αυτός το μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο με το οποίο τον πριμοδότησαν οι πολίτες.

Το άρθρο δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία οικονομική και πολιτική εφημερίδα ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου