Ο Γιώργος Παπανδρέου στο πρώτο τεστ που κλήθηκε να δώσει εξετάσεις, τις πέρασε με επιτυχία. Τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο. «Αέρας κοπανιστός» θα μπορούσε, εύκολα κάποιος να κριτικάρει τις πρώτες μέρες της νέας διακυβέρνησης. Δεν είναι κακό. Αν σκεφτεί κάποιος, ότι πριν τις εκλογές ακόμη και αυτός ο «κοπανιστός αέρας» είχε πρόβλημα, τότε μιλάμε για λαμπρές σελίδες!
Έχοντας το πηδάλιο της χώρας για περισσότερο από ένα μήνα, ο κ. Παπανδρέου ως Πρωθυπουργός –κυκλοφορεί κυρίως ως ανέκδοτο- έχει αναπτύξει μεγαλύτερη δραστηριότητα από ότι ο προκάτοχος του μέσα σε πεντέμισι χρόνια. Αφήνοντας όμως στην άκρη την παραπολιτική και το πικρό χιούμορ, για όλους όσοι είναι σε θέση να ξέρουν, τα πράγματα είναι επιεικώς τραγικά. Στον πολιτικό σχεδιασμό του κυβερνητικού επιτελείου πέραν από την διαχείριση της σκληρής καθημερινότητας καταβάλλεται μια αγωνιώδης προσπάθεια για την ανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας της χώρας μας στο εξωτερικό.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το τι εικόνα έχουν για μας στην ΕΕ είναι η ατάκα που λένε για μας οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών όπως την μετέφερε ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών : «Greek statistics» δηλαδή «ελληνική στατιστική». Κάθε σχόλιο είναι περιττό. Όλοι ξέρουν…Και εμείς ξέρουμε. Μέχρι πρότινος πιστεύαμε ότι είμαστε ο περιούσιος λαός και οι άλλοι απλώς είναι οι κουτόφραγκοι. Φευ! Από το γκισέ του ταμείου περνούν όλοι και δυστυχώς ο λογαριασμός για μας είναι καυτός. Φυσικά οι ευθύνες δεν βαρύνουν μόνο τους προηγούμενους. Είναι διαχρονικές. Τι να το κάνεις όμως όταν ο λογαριασμός δεν είναι ονομαστικός και μετά την απομάκρυνση από το ταμείο…
Στο δια ταύτα, ο νέος Πρωθυπουργός φάνηκε αποφασισμένος να κάνει τομές. Το κυβερνητικό σχήμα που επέλεξε, σε πρώτη φάση κέρδισε τις εντυπώσεις προβάλλοντας προς τα έξω μια εικόνα ανανέωσης με πρόσωπα που έχουν όρεξη για δουλειά. Μέχρι πότε ; Μέχρι να τους χτυπήσει την πόρτα η αλαζονεία. Ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να καθυστερήσει στο ραντεβού της με την εξουσία.
Ο κ.Παπανδρέου πάντως φαίνεται ότι έχει σχέδιο και δεν βαδίζει ανάλογα με το τι θα φέρει η μέρα. Πιστεύει ότι αυτό που χρειάζεται για να προχωρήσει η χώρα μπροστά είναι αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και υποδομές. Είναι αυτό που ορισμένοι το λένε με ωμό τρόπο πως «Για να προχωρήσει μπροστά αυτή η χώρα θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή».
Η αρχή όμως γίνεται από το σπίτι μας και όχι από του γείτονα. Και εδώ ο κ. Παπανδρέου φαίνεται πως σε πρώτη φάση το έστειλε το μήνυμα. Το θέμα είναι κατά πόσον τα μηνύματα αυτά γίνονται αντιληπτά. Δεν υπάρχουν τα περιθώρια οι εξαγγελίες αυτές να είναι «επαγγελίες για ένα αόριστο μέλλον, για μια επαύριον που θα τραγουδάει» όπως έλεγε και ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Θα πρέπει τάχιστα να σπάσουν αυγά και να βρουν τον «μαγικό τρόπο» να ξεπεραστούν χρόνιες αγκυλώσεις που κρατούν την χώρα πίσω…Ο «μαγικός τρόπος» δεν είναι να βρούμε τον διάδοχο του Γιούρι Γκέλερ που στραβώνει κουταλάκια ή …αρπάζει τις κουτάλες με τρόπο. Ο «μαγικός τρόπος» είναι να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους και αυτό μπορούν να το κάνουν…Φθάνει να θέλουν.
Εν κατακλείδι, παραφράζοντας τον Καστοριάδη, θα μπορούσαμε να πούμε ότι μια γραφειοκρατική κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να διαχειρίζεται μια γραφειοκρατική κοινωνία ή να δημιουργεί μια τέτοια κοινωνία. «Ένα κίνημα που αποβλέπει στη θέσμιση μια δημοκρατικής κοινωνίας πρέπει να είναι το ίδιο ζωντανό παράδειγμα της δημοκρατίας». Βοήθεια μας!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
