Την ερχόμενη εβδομάδα ο Γιώργος Παπανδρέου θα βρίσκεται σε φιλικό έδαφος! Το κλίμα στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον ουδεμία σχέση έχει με το “πολεμικό κλίμα” που επικράτησε στη Θεσσαλονίκη, όπου ο πρωθυπουργός μετέβη για τα εγκαίνια της ΔΕΘ.
Η διαφορά… εσωτερικού και εξωτερικού πεδίου άσκησης πολιτικής είναι εμφανής. Eτσι ήταν πάντα, εξάλλου. Η εξωτερική πολιτική ήταν ανέκαθεν το ισχυρό χαρτί του Γιώργου Παπανδρέου. Πλην ελαχίστων όμως περιπτώσεων επηρέαζε θετικά και την εσωτερική – για τους περισσοτέρους τουλάχιστον.
Η νέα του παρουσία σε Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον δεν θα αποτελέσει μια ευχάριστη έκπληξη. Στο εσωτερικό η χώρα βράζει και ο… βρασμός δεν αναμένεται να υποχωρήσει με την επιστροφή του, όσο κι αν το ταξίδι χαρακτηριστεί “επιτυχές” από τα επίσημα κυβερνητικά χείλη. Ωστόσο, το γεγονός αξίζει επισήμανσης δεδομένου ότι η ατζέντα των πρωθυπουργικών συναντήσεων είναι πλούσια και σε συμβολισμούς και σε πολιτική ουσία, δεδομένης και της χρονικής συγκυρίας που θα πραγματοποιηθούν.
Εν αρχή είναι η συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τη νέα επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και η παρουσία του στη Wall Street. Θα πετύχει ο πρωθυπουργός να καθησυχάσει τους ισχυρούς διεθνείς παράγοντες και τις αγορές ότι το πρόγραμμα σταθεροποίησης στην Ελλάδα βαίνει καλώς; Είναι ένα ερώτημα που θα απαντηθεί – πόσο μάλλον που για άλλη μια φορά ο πρωθυπουργός θα έχει την τιμητική του στα αμερικανικά ΜΜΕ.
Από κει και πέρα, υπάρχει η συνάντηση Παπανδρέου με τον Ταγίπ Ερντογάν. Εδώ το θέμα είναι ακόμα πιο περίπλοκο. Η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικό άνοιγμα στο Ισραήλ, με το οποίο η Τουρκία βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης. Η Αθήνα φαίνεται να εφαρμόζει το δόγμα “ο εχθρός του εχθρού σου φίλος μου”, πλην όμως αυτό ουδόλως εμποδίζει τον Παπανδρέου να εναγκαλίζεται με τον Τούρκο ομόλογό του. Είναι κάτι απ’ τα περίεργα της πολιτικής ιδιοσυγκρασίας του Παπανδρέου.
Oπως αξιοπερίεργο είναι το γεγονός ότι ο Γ. Παπανδρέου κατάφερε να βρεθεί στο πλευρό των Ισραηλινών χωρίς να διαταράξει τις σχέσεις του με τον αραβικό κόσμο. Πώς συμβιβάζει τα ασυμβίβαστα είναι να απορεί κανείς.
Πλην όμως είναι εξηγήσιμο. Το Αιγαίο και η νοτιοανατολική Μεσόγειος είναι εξίσου πεδίο σύγκρουσης αλλά και συνεργασίας. Ο τρόπος λοιπόν προσέγγισης προδιαθέτει και για το αποτέλεσμα. Αν προσεγγίζεις τα θέματα με συγκρουσιακή λογική είναι βέβαιο ότι θα προκύψει σύγκρουση. Αν καταθέτεις διάθεση διαλόγου –που προϋποθέτει συμβιβασμούς και παραχωρήσεις– δημιουργούνται προοπτικές συνεργασίας και αμοιβαίου οφέλους. Προφανώς, στο Αιγαίο και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο υπάρχει μέρισμα κερδών για όλους…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
