Δεν υπάρχει εχέφρων νοικοκύρης που να μην αντιλαμβάνεται ότι στα οικονομικά του σπιτιού του πρέπει να είναι μετρημένος. Να μην επιδίδεται σε σπατάλες. Αλλά, την ίδια ώρα γνωρίζει πως περικοπές και …οικονομία δεν αρκούν για να επιβιώσει, ειδικά σε περιόδους οικονομικής δυσπραγίας. Χρειάζεται να έχει και κάποιο εισόδημα. Με απλά λόγια να μπαίνει φρέσκο χρήμα στο σπίτι.
Αντιστοίχως, ο ίδιος εχέφρων νοικοκύρης, ως πολίτης αντιλαμβάνεται ότι για τη χώρα που ζει και στην οποία εργάζεται ή επιχειρεί δεν αρκεί μόνο η “δημοσιονομική προσαρμογή”. Χρειάζεται και ανάπτυξη. Με άλλα λόγια, χρειάζεται να παραχθεί νέος πλούτος, που σημαίνει παραγωγή προϊόντων, που σημαίνει δουλειές.
Αυτό το τόσο απλό, η ανάπτυξη δηλαδή, προϋποθέτει κάτι ακόμα απλούστερο. Ξεκάθαρους κανόνες στην αγορά, σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον και καλή ψυχολογία. Ακρογωνιαίος λίθος για την επίτευξη των παραπάνω, είναι η δημιουργία αποσαφηνισμένου φορολογικού συστήματος. Το οποίο στην περίπτωση της Ελλάδας, παραμένει το μεγάλο ζητούμενο.
Ο διορισμός του Λουκά Παπαδήμου στην πρωθυπουργία της χώρας καλλιέργησε ελπίδες και προσδοκίες πως η εκκρεμότητα για τη συνολική αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος θα τελείωνε. Πως η νέα κυβέρνηση θα υιοθετούσε τις προτάσεις επιχειρήσεων και εργαζομένων και θα υλοποιούσε ρυθμίσεις που θα ανέστειλαν τη σύγχυση και την αβεβαιότητα που επικρατεί στην αγορά, κατά τρόπο που θα έδινε την ευκαιρία στο εγχώριο κεφάλαιο να επενδύσει στην ανάπτυξη, συμπαρασύροντας, ενδεχομένως και ξένες επενδύσεις.
Είναι γνωστό πως αρκετοί Έλληνες διαθέτουν κεφάλαια προς επένδυση. Το ομολογεί η στατιστική που εμφανίζει τους Έλληνες με το μικρότερο ιδιωτικό χρέος στη Δύση. Για να ρισκάρουν όμως όλοι αυτοί τα χρήματα τους, για να τα βγάλουν από τα ασφαλή(;) καταφύγια που τα έχουν εναποθέσει, πέραν από …πατριωτικές επικλήσεις, χρειάζεται ένα σωστό φορολογικό και επιχειρηματικό πλαίσιο, χαμηλό άμεσων φόρων, μηδενισμού γραφειοκρατίας, καταπολέμησης πολιτικής διαφθοράς, κτηματολόγιο με ακριβείς χρήσης γης κοκ.
Πεισματικά και εθνικά ανεύθυνα η πολιτική τάξη αρνείται στους Έλληνες το αυτονόητο. Κωλυσιεργεί επικίνδυνα και κωφεύει στις συχνές παραινέσεις του κόσμου της εργασίας και των επιχειρήσεων. Μόλις προχθές για άλλη μια φορά ο ΣΕΒ επανήλθε με νέο αναλυτικό τεχνικό υπόμνημα, όπου θέτει μια σειρά φορολογικών θεμάτων που πρέπει να διευθετηθούν, ώστε να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Πρακτικά και χωρίς θεωρητικού χαρακτήρα φιοριτούρες, προτείνει 10 μέτρα “άμεσης απόδοσης”, τις οποίες μάλιστα είχε υποβάλει από τον περασμένο Αύγουστο (!), μεταξύ των οποίων επιστροφή φόρων από το Δημόσιο μέσω συμψηφισμών, άρση αντικινήτρων για συγχωνεύσεις και αυξήσεις κεφαλαίου κοκ…
Κι όλα αυτά με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά θα εισακουστούν από μια πολιτική ηγεσία με “τεχνοκρατική αντίληψη”…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
