του ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ
Προτού ο Γιώργος Παπανδρέου εγκαταλείψει την καρέκλα του επαναλαμβάνει το γνωστό αστείο περί της σύστασης εξεταστικών επιτροπών που υποτίθεται θα διερευνήσουν, αποκαλύψουν, και θα φέρουν στο φως όλη την αλήθεια για το μαγείρεμα του ελλείμματος της ΕΛΣΤΑΤ που ήδη διερευνά η Δικαιοσύνη.
Πρόκειται για αστείο διότι ο κόσμος έχει πια καταλάβει την κοροϊδία. Έχει καταλάβει πως το “όλα στο φως” και “το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο” δεν είναι τίποτα περισσότερο από τα ίδια υλικά συγκάλυψης που οι πολιτικοί χρησιμοποιούν διαχρονικά για να παρεμβαίνουν στο έργο της Δικαιοσύνης που κάθε άλλο παρά ανεξάρτητη είναι.
Η αντίδραση-πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου είναι άλλη μια χαρακτηριστική αντίδραση πολιτικού που το όνομά του εμπλέκεται σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση και προέκυψε με αφορμή το πρόσφατο αίτημα του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη να διαβιβαστεί στη Βουλή η δικογραφία για το έλλειμμα που παρουσίασε η ΕΛΣΤΑΤ, όπως υπαγορεύουν το Σύνταγμα και ο νόμος περί Ευθύνης Υπουργών όταν υπάρχει εμπλοκή πολιτικών προσώπων.
Δυστυχώς για τη χώρα δεν είναι η πρώτη φορά που ένα τόσο σοβαρό θέμα – εν προκειμένω το αυξημένο έλλειμμα ήταν η αιτία που η χώρα περιδινείται σε αυτήν την άνευ προηγουμένου κρίση – αντιμετωπίζεται με τέτοιο τρόπο από την πολιτική εξουσία.
Επί σειρά ετών οι πολιτικοί μας ταγοί σπέρνουν σκάνδαλα αλλά δεν θερίζουν τις συνέπειες, καθώς κρατούν σε ομηρία την ελληνική δικαιοσύνη. Συστηματικά εμπλέκονται στη λειτουργία της και παρεμποδίζουν την απόδοση ευθυνών στους ίδιους και τους «ημετέρους». Το σκάνδαλο Siemens, η υπόθεση του Βατοπεδίου, το σκάνδαλο των υποβρυχίων, οι υποκλοπές της Vodafone, το Δομημένο Ομόλογο της JP Morgan, τα μεταλλεία Κασσάνδρας είναι υποθέσεις που άνοιξαν όμως δεν έκλεισαν ποτέ. Όλα τα παραπάνω σκάνδαλα συντελέστηκαν με τη συμμετοχή πολιτικών προσώπων ή των ευνοούμενων τους, ανθρώπων της «αυλής» τους, επιχειρηματιών και τραπεζιτών. Και ενώ προσέλαβαν τεράστιες διαστάσεις, απέσπασαν διακαείς διακηρύξεις από τους πολιτικούς αρμοδίους ότι θα χυθεί «άπλετο φως», «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο» και η δικαιοσύνη θα είναι αδέκαστη, οι αυτουργοί ακόμη δεν έχουν οδηγηθεί στη δικαιοσύνη που όπως πάντα ασκείται πρόχειρα, επιλεκτικά, και κατευθυνόμενα.
Ό,τι και να έχει συμβεί όμως, όποια κι αν η πραγματικότητα, η ουσία παραμένει. Τίποτα δεν γίνεται τελικά γνωστό, οι σκιές και οι υποψίες παραμένουν. Έτσι δικαιολογείται και η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδας να καταγγέλλει “προσπάθεια ορισμένων πολιτικών να τοποθετήσουν τη Δικαιοσύνη στο κέντρο μιας πολιτικής διελκυστίνδας”, η οποία “δεικνύει ότι στην πραγματικότητα δεν επιθυμούν ανεξάρτητη Δικαιοσύνη”.
Όσο κι αν η καταγγελία μπορεί να ακούγεται υπερβολική, όλες αυτές οι επί χρόνια εκκρεμείς υποθέσεις, δίνουν τροφή σε υποθέσεις περί συστηματικής χειραγώγησης και παρακώλυσης της Δικαιοσύνης από τους πολιτικούς. Όλες αυτές οι υποθέσεις και άλλες πολλές δημιουργούν την πεποίθηση πως η εξουσία που οι πολίτες με την ψήφο τους αναθέτουν στους πολιτικούς είναι ένα εργαλείο εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων, καθώς οι πολιτικοί έχουν θεσμοθετήσει ένα ιδιότυπο είδος ασυλίας, θέτοντας στην κυριολεξία εαυτούς και προστατευόμενους εκτός νόμου.
Στο δρόμο που χαράσσουν βαδίζει και η κοινωνία, και αυτός ο δρόμος βγάζει μόνο στην απαξίωση των θεσμών που βιώνουμε σήμερα. Με το παράδειγμά της η πολιτική τάξη έχει δημιουργήσει έναν φαύλο κύκλο, που βλάπτει τη χώρα και την κρατάει καθηλωμένη στο τέλμα, εμποδίζοντας οποιαδήποτε πρόοδο.
Οι τρεις εξουσίες πρέπει υποτίθεται να είναι διακριτές για να διασφαλίζεται η λογοδοσία των κατεχόντων την εξουσία. Στην Ελλάδα όμως το χέρι της πολιτικής στη δικαιοσύνη είναι μακρύ, διασφαλίζοντας ένα εκτεταμένο καθεστώς ατιμωρησίας. Και είναι αυτή η αίσθηση ατιμωρησίας που φουντώνει το αίσθημα της αδικίας που αισθάνονται οι πολίτες και που αργά ή γρήγορα, σε συνδυασμό με τη νέα πείνα που βιώνει ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού, θα οδηγήσει τη χώρα στις επικίνδυνες ατραπούς μιας ανεξέλεγκτης κοινωνικής έκρηξης που φοβούνται πολλοί…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (05.02.2012)
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
