ΓΕΦΥΡΕΣ ΑΜΟΙΒΑΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ

Μοίρασε το

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Σε γενικές γραμμές ο Γιώργος Παπανδρέου δεν φοβάται το διάλογο. Αντιθέτως, σε πλείστες περιπτώσεις τον επιδιώκει διακαώς.

Η έμφυτη ή επίκτητη (ουδείς γνωρίζει…) ροπή του προς τη διαβούλευση επιβεβαιώνεται διαρκώς καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας και για όλα τα θέματα της πολιτικής ατζέντας. Η εξωτερική πολιτική, πόσο μάλλον τα ελληνοτουρκικά δεν θα μπορούσαν να εξαιρεθούν.

Εικάζεται ότι σύντομα ένας εφ’ όλης της ύλης διάλογος με την Τουρκία θα ξεκινήσει. Ήδη τα πρώτα βήματα έχουν γίνει. Λίγες μόλις μέρες μετά την ορκωμοσία του ως πρωθυπουργός ο Γιώργος Παπανδρέου μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, συναντήθηκε με τον Ταγίπ Ερντογάν και κατέθεσε στεφάνι στον τάφο του φίλου του και πρώην υπουργού των Εξωτερικών Ισμαήλ Τζεμ.

Την πρωτοβουλία του υποδέχθηκε με διθυραμβικά σχόλια ο τουρκικός Τύπος. Αμέσως μετά ακολούθησε η επιστολή Ερντογάν και με σχετική καθυστέρηση η απάντηση απ’ τον Γιώργο Παπανδρέου. Αν μη τι άλλο, οι δυο άνδρες επέδειξαν πολιτική βούληση να βάλουν στο τραπέζι τα όποια προβλήματα δηλητηριάζουν τις σχέσεις των χωρών και να τα επιλύσουν.

Πέραν τούτου, ωστόσο, προϋπόθεση επιτυχούς έκβασης του διαλόγου αποτελεί το αμοιβαίο συμφέρον. Κι εκεί μάλλον αναζητούνται οι “γέφυρες” που θα φέρουν τις δυο χώρες σε μια τελική συμφωνία – αν κι εφόσον πιστεύει κανείς ότι δύναται να υπάρξει.

Με δεδομένα τα “προβλήματα”, αλλά και τις “πάγιες” θέσεις και “κόκκινες γραμμές” των δυο χωρών, η χρονική συγκυρία είναι εκείνη που θα επηρεάσει καταλυτικά τις όποιες εξελίξεις. Και στη συγκεκριμένη συγκυρία τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα.

Η γεωπολιτική αναβάθμιση της Τουρκίας είναι δεδομένη, όπως δεδομένη είναι κι η δυσχερής οικονομική θέση της χώρας. Δεδομένη παράλληλα είναι η αντιπαράθεση του Ταγίπ Ερντογάν με το στρατιωτικό κατεστημένο, όπως δεδομένη είναι βούληση του Γιώργου Παπανδρέου να προχωρήσει σε δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών. Δεδομένη επίσης είναι η απροθυμία μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών να δουν την Τουρκία να εντάσσεται στην ΕΕ, όπως δεδομένη είναι η αδυναμία της Αθήνας να βρει ένα ανάλογο με το “ευρωπαϊκό” χαρτί για να πιέσει την Άγκυρα.

Υπό αυτές τις συνθήκες ο διάλογος, που επίκειται, θα ξεκινήσει με σαφές τουρκικό προβάδισμα και με ουσιαστικό αντικείμενο τις τουρκικές διεκδικήσεις σε Αιγαίο και Θράκη και με δεδομένα την παραμονή του τουρκικού στρατού στη Βόρειο Κύπρο και το casus belli εναντίον της Ελλάδας.

Κι υπό αυτές τις συνθήκες είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς θετική έκβαση για τα ελληνικά συμφέροντα, πλην ίσως της διεθνούς προβολής της χώρας σε περίπτωση κοινής υποψηφιότητας Παπανδρέου και Ερντογάν για το Νόμπελ Ειρήνης…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου