ΚΟΛΠΟ ΑΛΑ …ΒΡΕΤΑΝΙΚΑ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Μοίρασε το

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Οι Βρετανοί για άλλη μια φορά επιβεβαίωσαν την παράδοση που τους θέλει μαέστρους στη διπλωματία. Και με έναν εντυπωσιακό τρόπο πέτυχαν τον διορισμό της άσημης πρώην Επιτρόπου τους, στη θέση της υπουργού των Εξωτερικών της ΕΕ.

Επιβεβαίωσαν ακόμα, ότι οι «εθνικοί στόχοι» επιτυγχάνονται όταν υπάρχει «εθνική ομοψυχία» κι όταν όλοι είναι συντεταγμένοι στον κοινό στόχο.

Κάπως, έτσι, ο «πολύς» Τόνυ Μπλερ δεν είχε τον παραμικρό ενδοιασμό να παίξει το ρόλο του «λαγού». Ο ίδιος γνώριζε πως δεν είχε την παραμικρή πιθανότητα εκλογής, αλλά επέτρεψε στους συμπατριώτες του να «εκθέσουν» το όνομά του και να σέρνουν την υποψηφιότητα του για να θολώσουν τα νερά. Κι όταν πλέον εισέπραξαν όλες τις ευρωπαϊκές αρνήσεις, προώθησαν την υποψηφιότητα του Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, νυν υπουργού των Εξωτερικών, για να «συμβιβαστούν» εντέλει με την Κάθριν Άστον.

Το βρετανικό, «μεγάλο κόλπο» είχε ως αποτέλεσμα, τα επόμενα πέντε χρόνια, η ευρωπαϊκή διπλωματία να περάσει σε βρετανικά χέρια – με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Διότι, ως γνωστό, ο Ολλανδός Χέρμαν βαν Ρομπάι, που εκλέχθηκε ως πρόεδρος μάλλον δευτερεύοντα ρόλο θα έχει. Όχι γιατί θα συνεχίσει τις ποιητικές του ανησυχίες, όσο γιατί το πόστο του «υπουργείου Εξωτερικών» είναι εκ… φύσεως και συστάσεως δυναμικότερο απ’ το πόστο του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβούλιου.

Από κει και πέρα όμως, το ζητούμενο παραμένει. Προς τα που βαδίζει η Ευρώπη; Διότι μέχρι στιγμή οι αμφιταλαντεύσεις κι οι εκατέρωθεν συμβιβασμοί των ευρωπαϊκών κρατών που ήταν και το μεγάλο της ατού, την οδήγησαν σε αδιέξοδο.

Πλέον, αναζητείται άλλος δρόμος. Διότι, η Ενωμένη Ευρώπη που οραματίστηκαν οι ιδρυτές της και πίστεψαν οι ευρωπαϊκοί λαοί, τείνει να αποδειχθεί ένα πουκάμισο αδειανό. Ελάχιστοι πλέον Ευρωπαίοι πολίτες αισθάνονται πως το ευρωπαϊκό οικοδόμημα του εξασφαλίζει μια καλύτερη ζωή και ένα καλύτερο αύριο.

Ο κίνδυνος μαζικών κοινωνικών εκρήξεων είναι ορατός, παντού. Κι αν η ευρωπαϊκή πολιτική είναι μια υπόθεση λίγων που διαδραματίζεται στα ευρωπαϊκά σαλόνια, με έπαθλο την εκπλήρωση προσωπικών φιλοδοξιών ή την επιβεβαίωση «εθνικών» εγωισμών, στα ευρωπαϊκά… αλώνια, οι πολίτες συναντιούνται κάτω από τις ίδιες αγωνίες και τις ίδιες προσδοκίες.

Προτού λοιπόν τις ενώσουν σε μια ενιαία φωνή που θα ακουστεί δυνατά στα ευρωπαϊκά ανάκτορα, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες οφείλουν να επαναπροσδιορίσουν τους στόχους και τις επιδιώξεις μιας ΕΕ, η οποία κατάντησε να ελέγχεται από αυτούς που ιστορικά ήθελαν τη διάσπασή της…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου