ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ Ή ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ

Μοίρασε το

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Το πότε ένα προεκλογικό σύνθημα προσλαμβάνει ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο έγινε αντιληπτό χθες. Μετά τις συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς και το διάγγελμα του προς τις “Ελληνίδες” και τους “Έλληνες” κατέστη σαφές πως αν δεν αλλάξουμε θα βουλιάξουμε.

Μπορεί πλέον τα περιθώρια για την ελληνική οικονομία να έχουν στενέψει. Μπορεί η χώρα να βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας – αν δεν έχει ήδη χρεοκοπήσει. Όμως, αυτό που σίγουρα έχει χρεοκοπήσει είναι η αντίληψη για τη θέση και το ρόλο του κάθε πολίτη ξεχωριστά ως μέρος του κοινωνικού συνόλου. Κι είναι κυρίως αυτή η αντίληψη που πρέπει να αλλάξει για να μη βουλιάξει ο τόπος.

Πρόκειται για “θυσία” μεγάλη, πράγματι. Ο τραπεζίτης που αξιοποιεί την κρατική ενίσχυση για να αυξηθεί η κερδοφορία της τράπεζας του, που κοιτά πως θα περάσουν τα “ψιλά γράμματα” που θα παγιδεύσουν το δανειολήπτη, που δεν επενδύει στην πραγματική οικονομία, αλλά στα τοξικά. Ο επιχειρηματίας που παίρνει το ρευστό απ’ τα δάνεια, ή απ’ τις μετοχές που διαθέτει στο χρηματιστήριο για να τα μεταφέρει σε ασφαλείς τραπεζικές θυρίδες, αντί να επενδύσει στον εκσυγχρονισμό της επιχείρησης του. Ο γιατρός που παίρνει αφειδώς φακελάκια, πλουτίζοντας με την ανάγκη του συνανθρώπου του. Ο εφοριακός κι ο υπάλληλος της πολεοδομίας που ζητά “λάδι” για να επιτελέσει απλά το καθήκον του. Ο μεγαλοαγρότης που αντιλαμβάνεται την επιδότηση ως εισόδημα (που δεν φορολογείται) αντί να την επενδύει σε τεχνογνωσία και νέες καλλιέργειες. Ο δημόσιος υπάλληλος που έχει μάθει στη “λούφα” και την “άδεια απ’ τη σημαία” την ώρα που μισθός κι επιδόματα πέφτουν κάθε “πρώτη και δεκαπέντε”, “βρέξει χιονίσει”. Ο δικηγόρος κι ο δικαστής που τα βρίσκουν και στήνουν υποθέσεις και δίκες. Ο ελεύθερος επαγγελματίας που αναζητά τρόπους για να κλέψει την εφορία. Ο έμπορος που αγοράζει πάμφθηνα και πουλά με υπερκέρδος. Ο πολιτικός που συντηρεί την εκλογική του πελατεία με πάσης φύσεως ρουσφέτια. Ο μαθητής κι ο φοιτητής που ανακαλύπτει την επαναστατικότητα του στο σμπαράλιασμα της περιουσίας του άλλου. Ο βιομήχανος που μολύνει το περιβάλλον…

Όλοι εμείς που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συντηρούμε και διαιωνίζουμε – αν δεν επικροτούμε – κάθε μορφή αντικοινωνικής συμπεριφοράς πρέπει να αλλάξουμε. Οι πολίτες γνωρίζουν το σωστό και το λάθος. Γνωρίζουν το κοινωνικά αποδεκτό και επιλήψιμο. Αλλά αν μέχρι τώρα το βολικό άλλοθι ήταν πως “δεν θα αλλάξω εγώ την κοινωνία”, σήμερα γίνεται σαφές πως άλλοθι δεν υπάρχουν. Σε μια κοινωνία σε πλήρη έκπτωση αρχών, αξιών και ηθικής, η κατάρρευση είναι αναπόφευκτη.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου