Τι θα κάνατε αν δεχόσασταν επίθεση από ένα τοξικό φυτό; Δεν πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας αλλά για μια πραγματικότητα αφού τα φυτά που δρουν ως κατακτητές χώρου, ανταγωνίζονται την ντόπια βλάστηση και μπορούν να είναι πραγματικά επικίνδυνα. Τα χωροκατακτητικά είδη δεν είναι πάντοτε εξωτικά είδη ζώων. Πριν δυο χρόνια, ο αγρότης Πατρίκ Ιμπέρ έπεσε θύμα ενός εξωτικού… φυτού! «Καθάριζα τα ζιζάνια, μας λέει, και τα υγρά από αυτό το φυτό μου έκαψαν το χέρι. Στην αρχή δε νιώθεις κάτι, μετά από μια εβδομάδα όμως κυκλοφορούν στον οργανισμό σου και ‘φουντώνεις’.»
Υπεύθυνο για την έρευνα σο Βέλγιο είναι το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο του Γκεμπλού και η γεωπόνος Νόρα Πιερέ ανέλαβε να περιγράψει το ένοχο αγριόχορτο: «Είναι ένα πολύ υψηλό φυτό με μεγάλα φύλλα που δημιουργεί σκίαση στο έδαφος, μειώνοντας τη δυνατότητα της προϋπάρχουσας βλάστησης για ανάπτυξη. Έτσι, λίγο – λίγο καταλαμβάνει τη θέση άλλων ειδών, απομακρύνοντάς τα με τη μείωση του διαθέσιμου χώρου. Απειλεί με αυτό τον τρόπο την εγχώρια βιοποικιλότητα της περιοχής όπου εγκαθίσταται.»
Υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι να απαλλαγούμε από αυτό το καταστροφικό φυτό. Παρ’ όλα αυτά, είναι απαραίτητο να φοράμε προστατευτικές στολές και το ξεκαθάρισμα να γίνεται πριν το φθινόπωρο.
«Καλός χρόνος να αντιμετωπίσουμε αυτά τα φυτά είναι πριν βγουν οι σπόροι. Κανονικά θα πρέπει να γίνεται τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο, όταν τα φυτά αυτά ανθοφορούν χωρίς να έχει αποκαλυφθεί ο σπόρος.»
Η αντιμετώπισή τους, το καλοκαίρι γίνεται με το κόψιμο του φυτού 15 εκατοστά κάτω από το έδαφος, ξεριζώνοντας και καίγοντας το εσωτερικό του φυτού. Είναι μια δύσκολη δουλειά, απαραίτητη όμως αν θέλει κανείς να αποφύγει την εμφάνιση και διάδοση των σπόρων του φυτού. Όλα αυτά προκειμένου να αποτραπεί η εξάπλωση αυτού του επικίνδυνου αγριόχορτου, που είναι ήδη παρών σε μεγάλες περιοχές της Ευρώπης. Τα χωροκατακτητικά είδη αγνοούν τα εθνικά σύνορα και γι αυτό η συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι απαραίτητη.
Γι αυτό και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια στόματος του εκπροσώπου της Λάντισλαβ Μίκο υποστηρίζει πως «το ζήτημα των εξωτικών χωροκατακτητικών ειδών δεν είναι κάτι νέο για την Επιτροπή και ήδη έχουμε κάνει κάποιο έργο ιδιαίτερα για την ταυτοποίηση των ειδών. Έχουμε αρκετά προγράμματα γι αυτό. Εκείνο που χρειάζεται τώρα όμως, είναι μια συμφωνία, πάνω στη δράση. Προετοιμάζουμε το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης, το οποίο θα απαιτεί τη στενή συνεργασία των κρατών – μελών και μαζί με αυτό, θα πρέπει να αποφασίσουμε τα είδη τα οποία θα επιχειρήσουμε να εξαλείψουμε και ποια δεν μπορούμε παρά μόνο να περιορίσουμε.»
Σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητη μια συντονισμένη δράση, διότι όπως είδαμε οι κίνδυνοι είναι σοβαροί. Για τη γεωργία, την οικονομία και την υγεία της Ευρώπης.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
