ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ Ή ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ;
Ο Δημοσθένης Δαββέτας σημειώνει ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ, επιστρέψαμε στην λογική της επιβίωσης. Η ποιότητα του ευ ζην είναι κάτι το δευτερεύον ή πολυτέλεια, που όταν κάποιος την αναφέρει δέχεται ειρωνικά σχόλια. Οι «προοδευτικοί», οι φύλακες της «προόδου», δεν πρέπει να’ ναι περήφανοι γι αυτή την πορεία.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ “ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ” ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ “ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΣ”
Ο Γιώργος Παπασίμος σημειώνει ότι οι βάσεις του «ενδοτισμού», που προϋπήρχαν κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης, σε πολλές από τις δυνάμεις της εξουσίας, παλιές και καινούργιες γιγαντώθηκαν κατά την περίοδο της κρίσης και της μνημονιακής κηδεμονίας.
ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ “ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ”
Ο Χρίστος Λιάπης προτρέπει, φέτος, μαζί με τη σκέψη μας και τις ευχές μας για όλους τους άξιους πατεράδες που εκπλήρωσαν και εκπληρώνουν στο ακέραιο τον πολύπλευρο και πολυσήμαντο ρόλο τους, προτρέπει να αφιερώσουμε και λίγο από τον χρόνο μας αναλογιζόμενοι εκείνους για τους οποίους τα παιδιά τους δεν μπορούν να αισθανθούν υπερήφανοι για τα έργα τους.
(ΔΙΑ)ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ
Ο Κώστας Δημ. Χρονόπουλος σημειώνει ότι κάνουμε τα «στραβά μάτια» όπου μας βολεύει. Εμφανίζουμε επιλεκτικό «στραβισμό»/ΚΟΜΜΑΤΟΑΛΛΟΙΘΩΡΙΣΜΟ. «Στραβοπατάμε», «παίρνουμε τα πράγματα στραβά» με αποτέλεσμα να πορευόμαστε με θαμπή εικόνα και διεστραμμένη αντίληψη της πραγματικότητας.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΙ Ο ΨΩΡΙΑΡΗΣ ΧΩΡΙΑ…
Ο Τάσος Παπαδόπουλος σημειώνει ότι στη χώρα μας, πέρα από το σκυλοφάγωμα για την νομή της εξουσίας, οι συγκυβερνήσεις διαμοιράζουν τα ιμάτια της εξουσίας, λες και πρόκειται για τα αμπελοχώραφα του παππού τους.
ΜΙΑ ΜΟΝΙΜΩΣ ΒΟΛΙΚΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ
Ο Ηλίας Καραβόλιας αναγνωρίζει ότι υπάρχει άγνοια απο την πλευρά μας. Αλλά πρόκειται για βολική άγνοια. Πρόκειται για την ηθελημένη απώθηση του κόστους που δήθεν είναι ανώδυνο μπροστά στο ”αγωνιστικό”, στο ”διεκδικητικό” στοιχείο μιας δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης.
ΑΠΟ ΤΟ ΟΥΑΟΥ ΣΤΟ ΩΧ!
Ο Φάνης Ζουρόπουλος σημειώνει ότι εκεί στο Eurogroup μεταξύ, Ελλάδας – Ευρωζώνης και ΔΝΤ όλα τριγύρω άλλαξαν και όλα τα ίδια έμειναν. Αν κάτι μπορούμε να πούμε ότι «κέρδισε» η χώρα ήταν τα 8,5 δις κατά τα άλλα υποσχέσεις και φυσικά επαναλήφθηκαν οι προτάσεις του περσινού Μαΐου, σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Ο “ΚΟΥΦΟΣ ΠΡΥΤΑΝΗΣ” ΚΑΙ Ο “ΚΑΚΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ”
Ο Λουκάς Γεωργιάδης σημειώνει ότι ο σημερινός Νεοέλληνας, για την καθημερινή του ζωή θα διάλεγε τους καλύτερους. Δυστυχώς όμως επιλέγει ανεπαρκείς και άσχετους για να τον κυβερνήσουν. Γιατί πολύ απλά γουστάρει “κουφούς πρυτάνεις” και “κακούς πρωθυπουργούς”.
ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΣΟΙΜΠΛΕ ΤΙ ΘΑ ΕΔΙΝΕΣ ΣΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ;
Ο Παναγιώτης Μαυρίδης επισημαίνει μια σειρά από λόγους για τους οποίος ο Σόιμπλε δεν θα μπορούσε να φανεί επιεικής στον Αλέξη Τσίπρα. Πόσο μάλλον όταν ο ίδιος αξιώνει το σεβασμό (αν όχι την απόλυτη υποταγή…) είναι δυνατό να χαριστεί σε όποιον τόλμησε να τον αμφισβητήσει ή να τον παραπλανήσει;
ΤΑ ΕΦΑΠΤΟΜΕΝΑ ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΑΣΜΑΤΟΣ
Ο Στράτης Στρατήγης σημειώνει ότι μπορεί η θεωρία της ομοιότητας των δύο άκρων του πολιτικού φάσματος να επιδέχεται κριτική, λόγω των τελείως διαφορετικών πολιτικών δοξασιών των, αλλά η ομοιότητα των βίαιων πράξεων των οπαδών των ή όσων ηγεσιών των που τις υποθάλπουν είναι αναμφισβήτητη. Τι Πολάκης τι Κασιδιάρης.
