Η Κωνσταντίνα Παπαθανασίου γεννήθηκε το 1983 στο Αμαρούσιον Αττικής και μεγάλωσε στο Αίγιο. Στην ηλικία των δεκαπέντε ετών είχε το ανώτατο πτυχίο Γαλλικής Γλώσσας (Sorbonne 2, ειδίκευση: μετάφραση).
Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, όπου ολοκληρώσε τις εγκύκλιες σπουδές της ακριβώς σε τέσσερα χρόνια (2001-2005) έχοντας επανηλλειμένως πάρει χρηματικό έπαθλο από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.) ως μία εκ των δέκα καλύτερων φοιτητών τού έτους της.
Εν συνεχεία συμμετείχε στο διετές Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών τού Τομέα Ποινικών Επιστημών (2005-2007), το οποίο έχοντας και πάλι υποτροφία τού Ι.Κ.Υ. ολοκλήρωσε με «Άριστα» και στην πρώτη θέση κατάταξης των αποφοιτησάντων.
Κατά τη διάρκεια της εργασίας της αρχικά ως Ασκούμενης (2005-2007) και κατόπιν ως Δικηγόρου (2007-2008) στο Δικηγορικό Γραφείο τού διαπρεπούς Καθηγητού Ποινικού Δικαίου τής Νομικής Αθηνών Χρίστου Μυλωνόπουλου έζησε από κοντά πολύκροτες δίκες, όπως κατ’ εξοχήν υπήρξε το λεγόμενο «Σκάνδαλο τού Παντείου Πανεπιστημίου».
Τα χρόνια των μεταπτυχιακών της σπουδών ήταν καταλυτικά στο να αποφασίσει πως η ακαδημαϊκή σταδιοδρομία είναι ο φυσικός της χώρος. Έτσι έμαθε σε ταχύτατο χρόνο Γερμανικά (καθόσον το ελληνικό ποινικό δίκαιο αποτελεί εν πολλοίς αντιγραφή τού γερμανικού ποινικού δικαίου, κάτι που εξηγείται από το ότι ο πρώτος Ποινικός Νομοθέτης εν Ελλάδι υπήρξε ο Βαυαρός Νομικός Γκέοργκ Λούντβιχ φον Μάουρερ, μέλος τής Αντιβασιλείας Όθωνα) και εγκαταστάθηκε τον Σεπτέμβριο 2008 στην ιστορική πόλη τής Χαϋδελβέργης, έχοντας πετύχει υποτροφία έρευνας από την Γερμανική Υπηρεσία Υποτροφιών DAAD.
Προηγουμένως επισκέφθηκε το καλοκαίρι του ίδιου έτους το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ συμμετέχοντας σε ένα διμηνιαίο καλοκαιρινό πρόγραμμα (Harvard Summer School). Έχοντας υποτροφία για την εκπόνηση Διδακτορικής Διατριβής από το Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης συνέγραψε στην Χαϋδελβέργη (2010-2013) το διδακτορικό της στο δογματικό θέμα «Πλάνη ως προς τα αξιολογικά στοιχεία τής αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος», το οποίο βαθμολογήθηκε με „summa cum laude“ (άριστα με τιμητική διάκριση) και προκρίθηκε για περισσότερα επιστημονικά βραβεία.
Το καλοκαίρι τού 2009 συμμετείχε σε ακόμα ένα καλοκαιρινό πρόγραμμα, αυτή τη φορά στη Λισσαβόνα, σε ζητήματα Δικαίου τού Διαστήματος, οργανωθέν από την Ευρωπαϊκή Εταιρία Διαστήματος (ESA) και το Ευρωπαϊκό Κέντρο για το Δίκαιο του Διαστήματος (ECSL).
Από το 2013 διδάσκει Ποινικό Δίκαιο στη Νομική Σχολή τής Χαϋδελβέργης, τα καθήκοντά της δε αφορούν κυρίως στην προετοιμασία των τελειοφοίτων για τις Εξετάσεις Πτυχίου („Staatsexamen“).
Από το 2016 παραδίδει επίσης μαθήματα Γερμανικού Ποινικού Δικαίου στην Νομική Σχολή Faculté Libre de Droit στο Παρίσι. Επί του παρόντος συγγράφει την διατριβή της επί υφηγεσία.
Στη Γερμανία έχει τιμηθεί με διάφορα Επιστημονικά Βραβεία, όπως φέρ’ ειπείν με το Πρόγραμμα Υποτροφιών τού Ιδρύματος Robert Bosch για Γυναίκες Επιστήμονες στο στάδιο της Υφηγεσίας (το λεγόμενο «Πρόγραμμα Fast Track»), ενώ επίσης έχει ήδη συμμετάσχει σε περισσότερες διαδικασίες ανάδειξης Τζούνιορ-Καθηγητή (Juniorprofessor) για το Ποινικό Δίκαιο. Οι επιστημονικές δημοσιεύσεις της έχουν να κάνουν με τις γενικές αρχές τού Ποινικού Δικαίου (π.χ. ποινική ευθύνη και ελευθερία τής βουλήσεως), το Ιατρικό Ποινικό Δίκαιο (π.χ. ευθύνη ιατρών και συναίνεση του ασθενούς σε ιατρικές επεμβάσεις), το Οικονομικό Ποινικό Δίκαιο (π.χ. απάτη, πτωχευτικά αδικήματα, διαφθορά δημοσίων υπαλλήλων σε διεθνές επίπεδο, περιβαλλοντικά εγκλήματα), καθώς και την Φιλοσοφία τού Δικαίου (προσωκρατικοί, πλατωνισμός, διαφωτισμός).
