Μπορεί η Εκκλησία να διεκδικεί ισχύ από τον φορέα δύναμης που είναι το Κράτος; Η απάντηση έχει από καταβολής δοθεί. Το Ευαγγέλιο είναι μήνυμα αντι-ισχύος. Το παράδειγμα του Ιησού είναι μανιφέστο αντι-ισχύος και αντι-δύναμης. Και ως τέτοιο, μανιφέστο ελευθερίας.
Σε όλες τις εποχές οι άνθρωποι πασχίζουν για τα αγαθά (τους). Να αποκτήσουν, να διαφυλάξουν, να εμπλουτίσουν. Η πολιτική είναι μια υπόθεση που συνδέεται άμεσα με αυτή τη λειτουργία. Και ως τέτοια αναπτύσσεται στο μέτωπο του παρόντος.
Ισως οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να αποτελούν την αφετηρία για τη διαμόρφωση μιας νέας τέχνης της σιωπής. Που θα ζήλευε και ο γνωστός μας πια αββάς. Αφού τα είπαν όλα και πληθωριστικά στην αντιπολίτευση, τώρα, ως κυβερνητικοί, έχουν δικαίωμα σε μια «ανάπαυση σιωπής»
Η πολιτική αδυναμία γεννάει τη σύγχυση και η σύγχυση τροφοδοτεί στη συνέχεια διαρκώς τον εαυτό της, αφού το σπάσιμο αυτού του κύκλου της παραμόρφωσης προϋποθέτει την κατάργηση των εμπνευστών της.
Η αποστροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην 82η ΔΕΘ “δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες” μετά από μια πολύ ενδιαφέρουσα κατά τα άλλα ομιλία, μας λέει οτι ο αγώνας του ανθρώπου για θεσμική βελτίωση των συνθηκών ισότητας σε μια κοινωνία, είναι μάταιος
Η στιγμή θα μπορούσε να είναι για τη χώρα μία ιστορική ευκαιρία. Οι συνθήκες σήμερα, κατά τρόπο ισότιμο, μπορούν να οδηγήσουν σε μια καταστροφή ή σε μια πρόοδο. Ο πρίγκιπας ψηφοφόρος θα αποφασίσει.
Ο Λευτέρης Κουσούλης σημειώνει ότι η αφομοίωση του ψεύδους γίνεται πια χωρίς υπεκφυγές. Εκφυλίζεται σε κυνισμό και εκδηλώνεται ως καθημερινή πράξη μέσα από την άρνηση του άλλου, της αλήθειας και των δικαιωμάτων του. Η αφομοίωση του ψεύδους από πολιτική επιλογή εξελίσσεται σε στάση και καθημερινή πράξη.
Ο Λευτέρης Κουσούλης προειδοποιεί πως η ψευδής συνείδηση δεν είναι θεωρία. Μην την ψάχνετε στα βιβλία. Ζει ανάμεσά μας. Αυτοπροβάλλεται στους δρόμους. Αυτοθαυμάζεται στις πλατείες. Κομπορρημονεί στη Βουλή.
Ο Λευτέρης Κουσούλης επισημαίνει ότι στον οικισμό «Ελλάς» έχει εγκατασταθεί η ύβρις. Οχι τώρα. Χρόνια πριν. Ως ανομία, ως προσβολή του άλλου, ως ταπείνωση του αδύνατου, ως περιφρόνηση του ελάχιστου, ως διεκδίκηση απόλυτης κυριαρχίας.
Ο Λευτέρης Κουσούλης σημειώνει ότι στη θεωρία βρίσκεται το “κακό”. Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης οι σημαίες έγραφαν: “Μαρξισμός – Λενινισμός”. Στον πυρήνα αυτής της θεωρίας βρίσκεται το έγκλημα.
